مقدمه

در پديده‌هاي هواشناسي كه در مقياس سينوپتيكي رخ مي‌دهد، بررسي وضعيت جوي مناطق خيلي وسيعي كه حتي در بعضي حالات تمام نيمكره زمين را در بر مي‌گيرد لازم و ضروري است. در اين زمينه از هواشناسي بيشترين بهره گيري از نقشه‌هاي سينوپتيكي انجام مي‌شود.

شبكه ايستگاههاي ديده باني

براي رفع احتياجات پيش بيني هواشناسي ، شبكه ايستگاههاي ديده باني تأسيس شده است، كه قسمتهاي زيادي از سطح زمين را در بر مي‌گيرد. براي مطالعه وضعيت جوي در مقياس سينوپتيكي لازم است كه ديده بانيهاي از ايستگاههاي هواشناسي به تعداد زياد ، بطور همزمان و در فواصل زماني منظم دريافت شوند. اين ايستگاهها ممكن است در روي خشكي بيش از 100 كيلومتر از همديگر فاصله داشته باشند، ولي در روي اقيانوسها اين فاصله به مراتب خيلي بيشتر است. با روش سينوپتيكي تنها الگوهاي كلي بدست مي‌آيند، ولي بيشتر الگوهايي كه مورد توجه است از فواصل بين ايستگاهها به مراتب بزرگتر است. موفقيت اين روش به مهارت ديده بانان در تهيه گزارشات به موقع و معرف شرايط دقيق جوي بستگي دارد.

بقیه در ادامه مطلب

نظر یادتون نره!!!!!